-
1 Вина
- culpa; noxa, noxia (noxiae poena par esto); crimen; admissum (gentis admissa dolosae); causa; vitium; meritum;• по вине автора - culpa auctoris;
• это моя вина - mea culpa est; meum est vitium;
• отрицать свою вину - culpam a se amovere;
• сваливать вину на кого - culpam in aliquem conferre, transferre; alicui attribuere, assignare; crimini substitui;
• брать вину на себя - trahere in se crimen; принять на себя чью-л. вину - suscipere in se alicujus crimen; subire crimen;
• это его вина - is est in culpa; culpa est penes eum;
• искупить вину - expendere poenas;
• вменяться в вину кому-л. - alicui noxiae esse;
• ставить в вину - culpare; alicui aliquid vitio dare (vertere);
• быть виной - in causa esse;
-
2 преступление
scelus [eris, n]; delictum [i, n]; crimen [inis, n]; maleficium [ii, n]; malum [i, n]; nefarium [ii, n]; noxa [ae, f]; admissum [i, n] (gentis admissa dolosae); fraus [fraudis, f]; peccatum [i, n]; parricidium [ii, n]• совершить преступление noxam nocere; merere noxam
• по неразумию вы совершили непростительное преступление imprudentes admisistis inexpiabile scelus; crimen; admissum
• доказанное (действительное) преступление crimen certum
• виновник преступления admissor criminis
• застать кого-либо при совершении преступления aliquem in admisso [in noxa] deprehendere
• быть наказанным за преступление expendere scelus
• быть осужденным за преступление damnari noxae
• что это за преступления? Quae scelerum facies?
• громоздить преступления на преступления scelus sceleri addere
• оказаться виновным в преступлении admittere facinus in se
• пойти на преступление suscipere facinus; suscipere in se crimen
• когда с преступлением сочетается большая дерзость quum malae causae superest magna audacia
-
3 Гнусный
- improbus (lex, homo, desidia); foedus (facinus; fuga); turpis (crimen; facinus); detestabilis; lutulentus; abominandus; nefarious; -
4 Обвинение
- criminatio; crimen; insimulatio (alicujus rei); accusatio; intentio; delatio; reatus;• поддержать чьё-л. обвинение - alicui accusanti subscribere;
-
5 Обвинить,
обвинять - accusare (aliquem proditionis); coarguere; criminari; culpare; postulare (aliquem de ambitu; ob contumelias; proditionis); compellare aliquem crimine aliquo; aliquem in crimen vocare; taxare (aliquem); arcessere; corripere; incurrere;• никто не обязан обвинять самого себя - nemo tenetur seipsum accusare;
• обвинять в уголовном преступлении - accusare capitis;
• обвинять в отравлении - accusare de veneficiis;
• обвинять в несправедливости - accusare propter injurias;
• обвинять в убийстве - accusare inter sicarios;
-
6 Обоснованный
- argumentis affirmatus; justus; verus (timor; spes);• вполне обоснованное обвинение - crimen verissimum;
-
7 Отвратительный
- foedus (spectaculum; monstrum; odor); nauseosus; miser (homo perditus miserque); atrox (caedes; facinus; bellum); fastidiosus; turpis (aspectus deformis atque turpis; vestitus; crimen; facinus; spectaculum); taeter (odor; vox; spectaculum); spurcus (tempestas; vita; homo); spurcatus (helluo spurcatissimus); abominabilis; informis; obscenus; odiosus; rancidus (aspectus); -
8 Отрицать
(de)negare; abnegare (depositum); abjurare (aliquid); abnuere (crimen; aliquid aeternum esse); inficias ire; infitiari; tollere (deos);• клятвенно отрицать на суде свой долг - in jure abjurare pecuniam;
-
9 Принимать
- capere (pecuniam ab aliquo; praemia; cibum et potum; fessos hospitio); accipere (pecuniam; cibum; medicinam; aliquem hospitio); acceptare (argentum; mercedes a discipulis; usuras; cognomina); excipere (aliquem clamore, plausu, tumultu; extremum spiritum alicujus); recipere; receptare; concipere; suscipere; admittere (aliquem ad se); sumere (cognomen; venenum); assumere (aliquid alicui; cibus assumitur intus); transumere; ascire; asciscere; aestimare; censere; dicere; existimare; habere; ponere; tractare; approbare;• принять с распростёртыми объятиями - excipere aliquem manu et complexu;
• принять присягу - jusjurandum accipere;
• у нас принято чтить великих людей - est nobis in usu claros viros colere;
• принимать с благодарностью - grata sumere manu;
• принимать вид - suscipere (judicis severitatem); simulare; mentiri;
• принять суровый вид - sumere vultus acerbos; принимать решение в зависимости от исхода дела - sumere animum ex eventu;
• принимать на себя - succedere (oneri);
• принять на себя роль критика - sumere animum censoris;
• принять на себя защиту чьей-л. славы - suscipere gloriam alicujus tuendam;
• принять на себя обвинения вместо кого-л. - se supponere criminibus pro aliquo; subire crimen;
• принимать кого-л. ласково и милостиво - accipere aliquem leniter clementerque;
• принимать что-л. во внимание или близко к сердцу - admittere aliquid ad animum; respicere;
• принимать в число союзников - assumere socios;
• принимать кого-л. в римское гражданство - suscipere aliquem in populi Romani civitatem;
• принимать кого-л. в ученики - suscipere aliquem erudiendum;
• принять на себя защиту, ведение дела в суде - suscipere (reum; causam; litem);
• принимать условия - subire condiciones;
• принять мученискую смерть - martyrizare;
-
10 Приписать
- adscribere; postscribere; inscribere; tribuere (aliquid ignaviae); attribuere; delegare; addere; trahere (decus alicujus reiad aliquem); vertere (omnium causas in deos); transferre; subnotare (aliquid in inferiori linea); applicare (crimen alicui);• всё плохо обдуманное приписывалось доблести - omnia non bene consulta in virtutem trahebantur;
• приписывать кому-л. честь победы - victoriae decus ad aliquem vertere;
• все преступления приписать кому-л. - transferre cuncta flagitia in aliquem;
-
11 Следствие
- cognitio; consequentia (последствие, результат); consecutio;• следствия - res effectae;
• вести следствие - quaerere (de morte alicujus; crimen; in aliquem);
• судебное следствие - quaestio;
-
12 Упрёк
- reprehensio; vituperatio; opprobrium; exprobratio; crimen; criminatio;• заслужить упрёки - vituperationem subire; in vituperationem venire (adduci, cadere);
• не заслуживать упрёка в чём-л. - abesse a reprehensione alicujus rei;
-
13 Шантаж
- concussio; crimen concussionis; violenta exactio; -
14 наказание
poena [ae, f]; punitio [onis, f]; castigatio [onis, f]; animadversio [onis, f]; correctio [onis, f]; merces [ēdis, f] (temeritatis); noxa [ae, f]; admonitio [onis, f] (fustium); infortunium [ii, n] (infortunio aliquem mactare); verberantia [ae, f]; verberatio [onis, f]; supplicium [ii, n] (exsilii; deportationis); stipendium [ii, n] (dira stipendia alicui ferre); ultio [onis, f]; vindicta [ae, f]; malum [i, n]; meritum [i, n]; multa [ae, f]• строгое (жестокое) наказание acrior poena
• жестокость наказания suppliciorum acerbitas
• достойный наказания castigabilis
• наказание, соответсвующее (соответсвенное) проступку poena par delicto
• без наказания это тебе не пройдет haud impune hoc feres; hoc sic tibi non abiit
• это преступление нельзя оставить без наказания non debet hoc crimen impunitum dimitti / ferri / relinqui; danda non est huic sceleri impunitas
• за это установлено самое суровое наказание gravissimum supplicium ei rei constitutum est
• наказание палками fustium admonitio; multa (haec multa ei esto, vino viginti dies ut careat)
• телесное наказание poena corporalis
• (по)нести наказание poenam pati; capere, suscipere poenam; supplicium (per)solvere, luere
• подвергаться наказанию со стороны кого-л. supplicium dare alicui
• освободить от наказания eximere noxae
• кому-л. предстоит наказание stipendium aliquem manet
• быть освобожденным от наказания exsolvi [liberari] noxā
• подлежать наказанию poenā teneri
• не существовало ни наказаний, ни страха poena metusque aberant
• честный труд венчается почестями, наградой и славой, а пороки и обманы людские наказуются (наказываются) бесславием, узами и самою смертью verus, justus atque honestus labor honoribus, praemiis ac splendore decorator; vitia autem hominum atque frauds damnis, ignominiis, vinculis, verberibus [e]xiliis ac ipsa morte mulctantur
• действие, достойное наказания (наказуемое) poenaria action
-
15 обвинять
accusare [1] (aliquem proditionis); coarguere [o, ui, utum]; criminari [or, atus sum]; culpare [1]; postulare [1] (aliquem de ambitu; ob contumelias; proditionis); compellare [1] aliquem crimine aliquo; aliquem in crimen vocare [1]; taxare [1] (aliquem); arcessere [o, ivi, itum]; corripere [io, repui, reptum]; incurrere [o, rri, rsum]• никто не обязан обвинять самого себя nemo tenetur seipsum accusare
• обвинять в уголовном преступлении accusare capitis
• обвинять в отравлении accusare de veneficiis
• обвинять в несправедливости accusare propter injurias
• обвинять в убийстве accusare inter sicarios
См. также в других словарях:
Crimen — bezeichnete im römischen Recht dasjenige Unrecht, das öffentlich geahndet wurde. Im strengen Sprachgebrauch wurde es vom zivilrechtlichen Unrecht (delictum) unterschieden. Bedeutung Das Wort stammt von gr. krinein, lat. cernere, scheiden,… … Deutsch Wikipedia
Crimen — is a Latin term meaning crime. It has notable use in: Nullum crimen, nulla poena sine praevia lege poenali principle of European legal philosophy crimen impediment to Catholic marriage due to conspiracy to murder or death of previous spouse… … Wikipedia
crimen — sustantivo masculino 1. Delito grave que consiste en matar, herir o hacer daño a una persona o a una cosa: Hoy han detenido al presunto asesino, autor del crimen del mes pasado. Han aumentado en los últimos años los crímenes de violación. El… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
crimen — (Del lat. crimen). 1. m. Delito grave. 2. Acción indebida o reprensible. 3. Acción voluntaria de matar o herir gravemente a alguien. crimen de lesa majestad. m. delito de lesa majestad. ☛ V. alcalde del crimen, sala del crimen … Diccionario de la lengua española
Crimen — [lateinisch »Beschuldigung«] das, /...mina, römisches Recht: das Verbrechen. Crimen laesae maiestatis, gegen Ende der römischen Republik geschaffener Straftatbestand zum Schutze der »maiestas populi Romani«, der keine staatsfeindliche Absicht… … Universal-Lexikon
crimen — index accusation, charge (accusation), indictment Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Crimen — (lat.), Verbrechen, sowie alle Zusätze von Beiwörtern u. dgl, welche hier nicht zu finden sind, s. u. Verbrechen. C. ambĭtus, s. Ambitus; C. attentatus, s. u. Attentat; C. consummatum u. C. inchoatum, s. u. Verbrecherischer Versuch; C.… … Pierer's Universal-Lexikon
Crimen — (lat.), ursprünglich Anklage wegen eines Verbrechens, später gleich Verbrechen; soz. B. C. ambitus, Amtserschleichung; C. falsi, Verbrechen der Fälschung; C. laesae majestatis, C. majestatis, Majestätsverbrechen; C. perduellionis, Hochverrat; C.… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Crimen — (lat.), Verbrechen; C. laesae majestātis, Majestätsverbrechen (s.d.); C. ambĭtus, Amtserschleichung; criminalĭter, peinlich, auf Tod und Leben … Kleines Konversations-Lexikon
Crimen — Crimen, Verbrechen; C. laesae majestatis, Majestätsverbrechen; C. ambitus, Amtserschleichung; C. perduellionis, Hochverrath etc. Criminal, criminell, peinlich, strafrechtlich; Crimination, Anklage; criminiren, anklagen, fälschlich, im Gegensatz… … Herders Conversations-Lexikon
crimen — См. crin . Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico